กวีนิพนธ์รางวัลซีไรต์ประจำปี พ.ศ.
2547
เรื่อง แม่น้ำรำลึก
ผู้เขียน : เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์
รางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน มีมติเป็นเอกฉันท์ให้หนังสือรวมกวีนิพนธ์เรื่อง แม่น้ำรำลึก
ของ เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์ ได้รับรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน
(ซีไรต์) ของประเทศไทย ประจำปีพุทธศักราช 2547
วิเคราะห์ในหนังสือแม่น้ำรำลึกในเรื่อง “ หนังสติ๊ก ”
เราต่างมีโลกเราเสาร์อาทิตย์ แม้อยากให้โรงเรียนปิดกันติดต่อ
ไปร้อยวันพันเดือนเหมือนไม่พอ โอ้สมุดดินสอหนอตำรา
อยากมีเพียงหนังสติ๊กและกระสุน ดินเหนียวปั้นเติมตุนเต็มย่ามผ้า
เมื่อทุกอย่างพร้อมพออย่ารอช้า ตะลอนแถวทุ่งท่าและป่าดง
เสียงย่ำเท้าตื่นตกนกกระแต ป่าระเบ็งเซ็งแซ่เสียงร้องเพลง
เมื่อนายพรานกลุ่มหนึ่งผู้ทะนง ตะเบ็งเสียงรับส่งเหมือนส่งเสียง
เหมือนกับว่าเป้าหมายมิใช่นก เพียงแต่ยิงเพื่อยกภูเขาใหญ่
ภูเขาที่หลับคู้อยู่ข้างใน ยิงออกไปออกไปเพียงได้ยิง
จากที่ย่ำก็หยุดทรุดลงแผ่ ลกแลฟ้าตาแลแท้โปร่งยิ่ง
ใจอัดอั้นกลับคล้ายระบายทิ้ง กับบางสิ่งบางอย่างยิ่งเบาบาง
วิเคราะห์ในเนื้อหา
ทางด้านผู้เขียน นำเสนอภาพชีวิตในวัยเยาว์
ซึ่งเป็นวัยพิสุทธิ์กระจ่างในความทรงจำ โดยรำลึกย้อนผ่านสถานที่ เหตุการณ์ ผู้คน และสรรพสิ่งรอบตัว
ภาพแต่ละภาพมีเรื่องเล่าที่เรียงร้อยเป็นภาพชีวิตหลากหลายมิติ
ซึ่งสื่อให้เห็นว่ามนุษย์ล้วนมีความฝันที่ต้องไขว่คว้าแต่ความหมายที่แท้จริงของชีวิตกลับอยู่ที่สถานการณ์ในวัยเยาว์อันเป็นพลังหล่อเลี้ยงชีวิตในปัจจุบัน
ทางด้านเนื้อหา ในตอนเด็กๆ
เราทุกคนอยากให้โรงเรียนปิดติดต่อกันหลายวัน
แต่ปิดเท่าไรก็คงไม่พอ แค่เพียงอยากมีหนังสติ๊กและกระสุนเดินตะลอนทั่วป่า
ตะเบ็งเสียงรับส่งเสียงร้องหลงเหมือนกับว่าไม่ใช่นก
เพียงแค่ได้ยิงก็เหมือนยกภูเขาใหญ่ออกจากอก
ได้ระบายความเครียดออกไปกับบางสิ่งอย่างเบาบาง
ทางด้านศิลปะ การประพันธ์
กวีนิพนธ์แต่ละบทมีความสมบูรณ์ในตัวเองและเรียงร้อยเป็นโครงเรื่องที่มีเอกภาพ
มีภาพชีวิตในวัยเยาว์เป็นปฐมบทและลงท้ายด้วยปัจฉิมบทในวัยชรา กวีใช้กลวิธีหลากหลาย
ในการนำเสนอ เช่น
ใช้จินตภาพที่ประสานความฝันกับความจริงและสื่อความขัดแย้งที่กลมกลืนกัน ใช้คำง่ายๆ
ที่สื่อความหมายได้หลายนัยอย่างมีสุนทรียรส
มีทุกเรื่องของหนังสือเล่มนี้ไม่คะ
ตอบลบ